Տեր Նաւասարդ արքեպիսկպոս Կճոյեան. «Մեսրոպեան Ոսկեդարեան
ժառանգութեան Վերարթնացումով է միայն հնարաւոր դիմագրաւել ներկայ
ժամանակների բոլոր մարտահրավերները»
Տեր Նաւասարդ արքեպիսկպոս Կճոյեան. «Մեսրոպեան Ոսկեդարեան
ժառանգութեան Վերարթնացումով է միայն հնարաւոր դիմագրաւել ներկայ
ժամանակների բոլոր մարտահրավերները»
09-10-2009 15:56:00 | Հայաստան | Հասարակութիւն
ԵՐԵՎԱՆ, 9 ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ, ՆՈՅԵԱՆ ՏԱՊԱՆ: Հոկտեմբերի 10-ին Հայ
Առաքելական Ս. Եկեղեցին կնշի է Ս. Թարգմանչաց տոնը: Արարատեան
Հայրապետական թեմի Մամլոյ դիւանից «ՆՏ»-ին են փոխանցել Ս.
Թարգմանչաց տոնի առթիւ Արարատեան Հայրապետական թեմի առաջնորդական
փոխանորդ Տեր Նաւասարդ արքեպիսկպոս Կճոյանի Օրհնութեան գիրը, որտեղ
ասուած է.
«Ս. Մեսրոպը` Ս. Վռամշապուհ արքայի աջակցութեամբ, Ս. Սահակ
Պարթեւի օրհնութեամբ համակարգեց մայրենի լեզուի հնչյունաբանությունը
եւ Այրարատ նահանգի խոսակցական հայերէնը բյուրեղացնելով, ձեւ ու
կաղապար տալով` հիմք դրեց հայոց գրական լեզուին` հավետ եւ
մշտանորոգ: Հայոց մթին երկնակամարում փայլատակեց Ս. Մեսրոպի
արարչագործ պատգամը` նեղիցի լոյսե եւ նեղեւ լոյսե: Հայ միտքը, հայ
հոգին ունեցաւ առաջնորդող կարգախոս` «Ճանաչել զիմաստութիւն եւ
զխրատ, իմանալ զբանս հանճարոյ, ի միտ առնուլ զարդարութիւն ճշմարիտ
եւ ուղղել զիրաւունս»:
Հայ միտքն ու հոգին սկսեցին ճախրել նոր բարձունքներում: Սկիզբ
դրուեց հայկական դպրութեանը: Ս. Մեսրոպը հավաքագրեց 60 գեղեցկաձայն,
խարազնազգեստ եւ բոկոտն շնորհալի երիտասադների, պատրաստեց
հետեւորդներ` Մեսրոպեան սերունդ, որոնք դարձան իրենց Մեծ Ուսուցչի
գործի տարածողները, ջահակիրները: Սկզբնաւորուեց Ոսկեդարը, որից նոր
կերպ ու ձեւ ստացան հայ ճարտարապետութիւնը, նկարչութիւնը,
բանաստեղծութիւնը, հոգեւոր երաժշտութիւնը: Ոսկեդարեան առաջին այդ
ուղին ձգվեց Ս. Մեսրոպից մինչեւ Ս. Մխիթար Գօշ, եւ Ազգային
քրիստոնեության դպրոցը պահպանեց իր լաւագոյն որակները:
Գրամշակութային քարօզչութեան ընթացքում հայ ժողովուրդը ձեռք
բերեց իւրայատուկ ինքնութիւն ու ազատատենչ ոգի: Ընդհանրական
քրիստոնեությունը մեզանում Ս. Մեսրոպի բացառիկ առաքելութեան
շնորհիւ բնոյթով տեղայնացվեց: Եթէ Ս. Մեսրոպին յաջողուեց վառել հայ
հոգու մշակոյթի արեւջահը, ապա սերունդները կարողացան այդ ջահն
ամուր պահել իրենց ձեռքերում եւ հետզհետէ այն հասցնել նորանոր
բարձունքների: Պարտ է մեզ լինել ճշմարիտ հետնորդներ ու մարտակիցներ
Ս. Մեսրոպի լոյս գործի, եւ այդ ջահը մեր ժամանակներում ամուր
պահած` տարածել եւ լուսավորել հայ հոգիներում: Վառենք մեր
հոգիներում մեսրոպեան լոյսը, եւ թող այն բորբոքվի ամէն հայի մտքի,
հոգու, սրտի մէջ: Մեսրոպեան Ոսկեդարեան ժառանգութեան
Վերարթնացումով է միայն հնարաւոր դիմագրաւել ներկայ ժամանակների
բոլոր մարտահրավերները: Ժամն է, պահն է Վերարթնության: Մեր մտքի եւ
հոգու հայեացքներն ուղղենք մեսրոպաշունչ Ոսկեդարին ու ներծծվենք
էությամբ այդ իմաստի»: