armtimes.com Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիեւն ԱՊՀ անդամ երկրների ղեկավարների մասնակցությամբ Աշխաբադում տեղի ունեցած նիստի ժամանակ այսօր հիշատակեց հայ ռազմաքաղաքական գործիչ Գարեգին Նժդեհին՝ դժգոհելով «ֆաշիստներին հերոսացնող կոթողներ» Հայաստանում տեղադրելու փաստից:

 

Ելույթին արձագանքեց ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը՝ Ալիեւին մեղադրելով պատմությունը խեղաթյուրելու փորձերի մեջ:

 

Քաղաքագետ Ստյոպա Սաֆարյանից հետաքրքրվեցինք, թե ինչո՞վ է պայմանավորում Ալիեւի կողմից նման թեմայի արծարծումը այդ նիստի ընթացում՝ մանավանդ գրավոր (նախապատրաստված) ելույթի տեսքով:

 

«Ալիեւը շատ խորամանկ հաշվարկ էր արել եւ Գարեգին Նժդեհի թեմայի արծարծումը իսկապես լավ նախապատրաստված էր: Ալիեւի թիրախը հայ-ռուսական հարաբերություններն էին: Նա մի քանի բան լավ գիտի. ֆաշիզմի դեմ պայքարը եւ, ընդհանրապես, երկրորդ համաշխարհային պատերազմում Սովետսական միության տարած հաղթանակը դա ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի համար սուրբ թեմա է, սուրբ խաղաքարտ: Մենք բոլորս  եւ նաեւ Ալիեւը հետեւում է, թե ինչպես է նա այդ խաղաքարտը ամեն տարի շքերթներով եւ այլնով խաղարկում: Եվ այս թեմայի տակ Ալիեւը խորամանկորեն դրել էր մեկ այլ թեմա՝ Գարեգին Նժդեհին:

 

Տարիներ առաջ Ռուսաստանի իշխանությունները պաշտոնական մակարդակով (ԱԳՆ խոսնակի մակարդակով) եւ մերձկրեմլյան փորձագետների միջոցով «հարձակում» գործեցին, թե ինչպես ենք համարձակվում Հայաստանում կանգնեցնել Նժդեհի արձանը, որն, ըստ էության ոչ թե ֆաշիզմի դեմ է կռվել, այլ նացիստների հետ համագործակցել է: Ալիեւը փորձեց ազդել հայ-ռուսական հարաբերությունների վրա՝ Նժդեհին տեղավորելով այդ՝ Պուտինի համար սուրբ սրբոց հանդիսացող թեմայի մեջ եւ փորձեց հասնել նրան, որ ըստ էության Նիկոլ Փաշինյանը ե’ւ ստանձնի պատասխանատվությունը, ե’ւ պատասխանելու բան չունենա»,- ասաց Սաֆարյանը:

 

Ըստ քաղաքագետի, սակայն, ՀՀ վարչապետի պատասխանն «ուղղակի հրաշալի էր, փառահեղ»:

 

«Որքան էլ այն Նժդեհի ամբողջական գործունեությունը չէր արտացոլում, բայց զուտ քաղաքական տեսանկյունից (որովհետեւ Նժդեհը նաեւ Հայաստանն է փրկել, եւ Արցախի բռնակցմանն է դեմ արտահայտվել), վարչապետի պատասխանը շատ ճիշտ հարթության վրա էր: Իհարկե Նժդեհի մասին  վարչապետը շատ ավելին գիտի եւ կարող էր խոսել, բայց այն պատասխանը, որ տրվեց Ալիեւին՝ բավարար էր նրան նվաստացնելու համար: Ընդ որում, Փաշինյանը նրան մեղադրեց ոչ միայն պատմության փաստերը խեղաթյուրելու մեջ, այլ նաեւ հեգնեց. «Կովկասի գերուհին» ֆիլմի Շուրիկի հիշատակումն ուղղակի ոչնչացնում էր Ալիեւին, դարձնում նրան 6-րդ պալատի սուբյեկտ: Նա նաեւ խաղի կանոն էր թելադրում՝ հանդիմանելով Ալիեւին հարթակը եւ խոսափողը նման բաների համար ծառայեցնելու համար»:

 

 

Նոյյան տապան  -   Ի՞նչ է գրում մամուլը