Շրջափակման մեջ ենք։

 

Ծայրահեղ վտանգավոր իրավիճակում, որ ոչ մի ձեւ չենք ուզում պահի լրջության մասին մտածել։ Չդառնալ պատեհապաշտության զոհ։

Կրկնում եմ` - ..Մենք գտնվում ենք տեսանելի եւ անտեսանելի թշնամիների արանքում շրջափակված, որի արդյունքում մարդկային կյանքեր են ընդհատվում։ Շատ չենք` չափազանց քիչ ենք։ Պետք է դողալ ամեն մարդու կյանքի..` ու առողջության համար։ Մենք իրավունք չունենք պարտվելու այս պատերազմում։ Պետք է միավորվել, ինքնակազմակերպվել, անձնական ամբիցիաները մի կողմ թողնելով, որովհետեւ սա ոչ թե անձերի կռիվ է, այլ մարդկային կյանքերի փրկության։ Մենք ապրում ենք այսօրն ու չգիտենք, ինչ կլինի վաղը։ Օր-օրի հեռանում ենք իրարից, այն դեպքում, որ պետք է զորավիգ լինել.. Իսկ եթե այսպես անմտածված ու անտարբերությամբ փորձենք շարունակել ապրել, դրանից եւ ոչ ոք չի հաղթելու։ Մենք իրավունք չունենք մեր կյանքը, հայրենիքը, պետականությունը բախտի քմահաճույքին թողնելու.. եւ տեղի-անտեղի մեր բացթողումները մեկս մյուսի վրա գցելու, արդարացնելու սրան-նրան։ Մենք շատ ժամանակ չունենք։ Մենք իրար միս ծամելու իրավունք չունենք։ Ինչով որ կարող ենք, կարող ենք օգնել մեկս մյուսին, որ վաղը ոչ մի վատ բան չպատահի։

 

Արթուր Հայրապետյան

լրագրող

 

 

 

 

Նոյյան տապան  -   Հասարակություն