Մտովի հասա Կորնիձոր , երբ ուխտասարի բարձր քերձի վրա նստած մեջքս հենած թթի ծառին նայում էի հեռավոր սարերին։ Դիմացս ձորի միջով պարզ երևու էր Գյուլւբերդ ,Մալախալաֆ , շատ հեռվում շողշողվում է Արաքսը։ Այդ տեսարանը հոգու հզորություն է տալիս և հպարտությամբ ուզում ես գոռալ ,որ սարը սարին ձեն տալով ձայնդ հասցնի մեր նախնիների հոգիներին, որ մեր սերունդը իր կյանքի ու արյան գնով թույլ չտվեց ԱԶԳՍ ԹԱՓԱՌԱԿԱՆ ԴԱՌՆԱ։
Շնորհակալ եմ տղերք, իմ խոնահումը ձեր ծնողներին։ Շնորհակալ եմ տղերք, ծնկի եմ գալիս ձեր շիրիմներին։
Մեզ ավել պարգև պետք չեր քան մեր ԱՆԿԱԽ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ, քան մերԱՆԿԱԽ ԱՐՑԱԽԸ։
Մի էժանացրեք ու մի վարքաբեկեք մեր երազած Հայասսանը։
Մի արժեզրկեք մեր հավատքը ,այն մեզ հաղթանակ բերեց։
Մի ոտնահարեք մեր թասիբը, հանուն ինչի կյանք չխնայեցինք։
Մի աղավաղեք մեր պատմությունը, չէ որ պատմության դասերը մեզ հաղթանակի մղեցին։
Մի առհամարեք մեր մեծերին ,քանզի նրանց տված դասերն են մեր մեջ ձևավորել Հայի մեր տեսակը, որը Անկախ Հայաստան ձեռք բերեց։
Մի փորձեք շեղել մեր երեխաներին, թույլ չենք տա։
ԽԵԼՔԻ ԱՐԵՔ ՈՒ ԿԱՆԳ ԱՌԵՔ, ՉԵՆՔ ԹՈՂՆԻ ՄԱՍՆԱՏԵՔ ՄԵՐ ԵՐԿԻՐԸ։ ՍԱ ՀԱՅԱՍՏԱՆ Է ՀԱՅԻ ՀԱՄԱՐ ԵՎ ՉԻ ԴԱՌՆԱ ՀԱՅԱՍՏԱՆ սորոսի, ջհուդների, լգբդների, միասեռակաների, տրանսգենդեռների , ,չինացիների հնդիկների կամ արաբների համար։