Գրագողութիւնը նոյնպիսի յանցանք է, ինչպիսին նիւթական արժէքների գողութիւնը, եւ եթէ գէթ մի քանի մարդ քրէական պատասխանատուութեան ենթարկուէին գրագողութեան համար, ապա դրանց դէպքերը անհամեմատ կը նուազէին:
Յայտարարելով այս մասին հոկտեմբերի 4-ի ասուլիսում, հոգեբան Սամուէլ Խուդոյեանը յաւելեց, որ գրագողութեան համար պարարտ հող են ստեղծում նաեւ համացանցի ընձեռած հնարաւորութիւնները: Նա յիշեցրեց, որ գրագողութեանհամար ՀՀ քրէական օրէնսգրքի 158-րդ յօդուածով նախատեսուած է մինչեւ 2 տարի ազատազրկում:
Ըստ Ս.Խուդոյեանի, գրագողութեամբ շատ յաճախ զբաղւում են տարբեր մասնագիտութիւնների գծով բակալաւրի եւ մագիստրոսի աստիճանի յաւակնող ուսանողները, նաեւ գիտական առաւել բարձր աստիճանի կոչումներ ունեցող անձինք:
Ս.Խուդոյեանի խօսքերով, բազմաթիւ երկներում կիրառւում են «Անտիպլագիատ» ծրագրեր, որոնք հնարաւորութիւն են տալիս պարզել ընդօրինակուա՞ծ է ստուգուող նիւթը, թէ՞ ոչ: «Թէեւ այս համակարգը շատ արդունաւէտ է գործում, սակայն Հայաստանում դեռեւս այն կիրառելու հնարաւորութիւն չկայ, քանի որ մեր գրողների եւ գիտնականների աշխատանքները համացանցում հայերէնով չկան»,- նշեց նա, յաւելելով, որ նման ծրագիր օգտագործւում է Սլաւոնական համալսարանում` ռուսերէնով ներկայացուած աշխատանքները ստուգելիս:
Ֆիզմաթ գիտութիւնների դոկտոր Արթուր Իշխանեանը նշեց, որ բնական գիտութիւնների ոլորտում գրագողութեան դէպքերը նուազ են, քանի որ ոլորտը պահանջում է բարձր գիտական աստիճան ունեցող անձանց դուրս գալ միջազգային շուկայ, որտեղ թերուս մասնագէտները ասպարէզից դուրս են մնում: