Սփիւռքահայութեան թեման քննարկուել է մոսկովեան միջազգային
«կլոր սեղանի» ժամանակ
02-10-2009 15:25:00 | Ռուսաստան | Հասարակութիւն
ՄՈՍԿՈՒԱ, 2 ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ, ՆՈՅԵԱՆ ՏԱՊԱՆ - ՀԱՅԵՐՆ ԱՅՍՕՐ:
Սեպտեմբերի 28-ին Մոսկուայում կայացել է կլոր սեղան «Միգրանտների
ադապտացիան մեգապոլիսի պայմաններում. պետութեան եւ հասարակութեան
դիրքորոշումները» թեմայով, որ կազմակերպել էր «Արդար աշխարհ»
հաստատութիւնը` Օլաֆ Պալմեի կենտրոնի (Շուեդիա) հետ համատեղ: Կլոր
սեղանի ընթացքում քննարկուել են միգրացիոն գործընթացների
միտումները, հետեւանքները եւ կարգաւորումը, աշխատանքային
միգրացիայի խնդիրները եւ դրանց լուծումները, միջմշակութային
երկխօսութեան եւ բազմազգ հասարակութեան մէջ լեզուական խոչընդոտների
հարցերը:
Ինչպէս հաղորդում է «Երկրամասը», համաժողովի ընթացքում ի թիւս
այլոց հանդէս է եկել «Ռուս-հայկական համագործակցութիւն» մոսկովեան
տարածաշրջանային հասարակական կազմակերպութեան նախագահ Եուրի
Նաւոեանը, որը ներկայացրել է հայկական սփիւռքի ազգային
ինքնագիտակցութեան եւ ադապտացիայի որոշ ասպեկտներ: Եուրի Նաւոեանը
նշել է, որ հայերը իրենց պատմութեան բերումով նախապատրաստուած են
արդիւնաւէտ ադապտացման այլ ազգային միջավայրում:
Միգրացիայի պայմաններում ապրող հայերին ազգային
ինքնագիտակցութեան առանձնահատկությունների առումով կարելի է
բաժանել առաջին եւ երկրորդ սերնդի միգրանտների: Յու. Նաւոեանը,
Մոսկուայի օրինակով, որը «նոր» եւ «հին միգրանտների» յուրօրինակ
սահմանակետ է, ներկայացրել է հայկական համայնքի տարասեռ լինելը
ինչպէս ըստ մշակոյթային-ժողովրդագրական, այնպէս էլ սոցիալական
գործօնի:
Առաջին սերնդի միգրանտների ադապտացիան կատարւում է մուտք
գործելով մշակոյթային հաստատութիւններ` աշխատանք, ընկերներ,
ընտանիք: Նրանք կապեր են փնտրում մէկը միւսի հետ: Երկրորդ սերնդի
միգրանտները յարմարուած են ապրելու տիտղոսակիր ընդունող ազգի
միջավայրում, պահպանելով ազգային առանձնահատկությունները: Այս
կատեգորիան օժտուած է սոցիալական ակտիւութեամբ եւ հայ ժողովրդի
համախմբման ձգտմամբ:
Յու. Նաւոեանը նշել է, որ ազգութեամբ հայ միգրանտների
ինքնագիտակցությունը շարունակում է մնալ երկու միտումների
ազդեցութեան տակ` սեփական ազգային ինքնատիպութեան պահպանման եւ
ուծացման: Նրա կարծիքով, միջմշակութային փոխգործակցութեան առաւել
դրական եղանակը եւ յաջող ադապտացիայի միակ ձեւ հենց ինտեգրացումն
է, որ արտայայտւում է սեփական մշակոյթային ինքնութեան պահպանմամբ
եւ գերիշխող ազգի մշակոյթի յուրացմամբ:
Ըստ որում, նման փոխգործակցութեան պայմանների ստեղծումը բարդ
գոծընթաց է եւ պահանջում է այն քաղաքական ուժերի ուշադիր
վերաբերմունքը, որոնք մտադիր են ազդեցութիւն գործել սոցիումի
գործառնութեան վրայ: