Գյումրու տնակային ավաններն ու նրանցում ապրող ընտանիքներից շատերը իրար նման են ոչ միայն իրենց կարգավիճակով` նրանք բոլորը տասնյակ տարիներ ի վեր անօթան են, այլ նաեւ իրենց դաժան ու ծանր ճակատագրերով ու անգամ հիվանդություններով: Այսօր մենք օգնություն ցուցաբերելու նպատակով այցելեցինք ավտոկայանի տնակային ավան եւ զրուցեցինք 104/301 կիսախարխուլ տնակում վարձով բնակվող, երկու դպրոցահասակ աղջիկների միայնակ մայր` Հերմինե Զաքարյանի հետ: Ասենք, որ այս տնակային ավանի բնակիչները մի հետաքրքիր առանձնահատկություն ունեն, վարժ խոսում են թուրքերեն, նրանցից շատերը ինքնուրույն են սովորել, այդ թվում նաեւ Հերմինեն եւ նրա 14-ամյա դուստրը: Իսկ թե ինչու՞, կարծում եմ այնքան էլ դժվար չէ կռահել… «Շիրակ» կենտրոնը ներկայացնում է այս անօթեւան ընտանիքի միայնակ մայր Հերմինեի հետ մեր զրույցը առանց մեկնաբանությունների http://youtu.be/BZe0gYi9Fow :

---