ԵՐԵՎԱՆ, 4 ՅՈՒՆԻՍԻ, ՆՈՅԵԱՆ ՏԱՊԱՆ: Մեծանուն երգչուհի Լուսինէ
Զաքարյանի ծննդեան 70-ամեակի յոբելեանական միջոցառումներ
անցկացուեցին յունիսի 1-ին` Հայաստանի Ազգային գրադարանի (ՀԱԳ)
նախաձեռնութեամբ: Վաղ առաւօտեան ՀԱԳ ներկայացուցիչները եւ
երգչուհու արուեստի նվիրյալները ուղեւորուեցին Էջմիածին եւ ծաղիկներ
դրեցին Ս.Գայեանէ եկեղեցու բակում գտնուող երգչուհու շիրիմին: Նոյն
օրը ՀԱԳ-ում բացուեց ցուցահանդէս, որտեղ ներկայացուած էին երգչուհու
մասին հայաստանեան եւ արտերկրի մամուլում հրապարակուած յօդուածները,
լուսանկարներ, Հայաստանում եւ ԱՄՆ-ում թողարկված ձայնասկվառակներ,
որ պահւում են գրադարանի պահոցներում:
«Հայկական վոկալի արուեստի պատմութեան մէջ Լ.Զաքարյանի անունն
առանձնանում է` նրա տաղանդի, ձայնի իւրայատուկ հնչերանգի,
կատարումների անկեղծութեան շնորհիւ»,- ասաց Հոգեւոր երաժշտական
կենտրոնի նախագահ, Երեւանի Կոմիտասաի անուան պետական
կոնսերուատորիայի դոցենտ Մհեր Նաւոեանը: Ըստ նրա, Լ.Զաքարյանի
եզակիությունը պայմանաւորուել է նրանով, որ
երգչուհին հայ հոգեւոր երաժշտութիւնը խորհրդային տարիներին
կարողացաւ դուրս բերել համերգային բեմ: Եվ
թէեւ եկեղեցին քննադատում էր Լ.Զաքարյանի այդ քայլը,
սակայն երգչուհին առանց վարանելու հայկական շարականները դարձրեց
հանրաճանաչ ոչ միայն Հայաստանում, այլեւ արտերկրում:
Կենտրոնի նախագահն ընդգծեց, որ հոգեւոր երաժշտութիւնը Լ.Զաքարյանին
յաջողուել է ըստ արժանւոյնս ներկայացնել առաջին հերթին իր ամուսնու`
հոգեւոր երգի քաջ գիտակ, Խորէն Պալեանի շնորհիւ:
Մ.Նաւոեանը ցավով նկատեց, որ այսօր Լ.Զաքարյանի երգերը
յաճախակի չեն հնչում: «Մեր երաժշտական առօրեան պղտորված է, այսօր
եթերում միայն երեւում են անցողիկ երեւոյթները, իսկ մշակոյթի
հիմնարար շերտերը դուրս են մնում»,- ասաց նա: