«Կիլիկիա» առագաստանավ. եզակի մշակութային արժեքը կորստի
շեմին է
18-09-2009 17:30:00 | Հայաստան | Հասարակություն
ԵՐԵՎԱՆ, 18 ՍԵՊՏԵՄԲԵՐԻ, ՆՈՅՅԱՆ ՏԱՊԱՆ: «Կիլիկիա»
առագաստանավը, որը մի քանի տարի առաջ դարձավ Հայաստանի նոր
այցեքարտը աշխարհի առջեւ, նոր վկայություն մեր հնադարյան
մշակութային ժառանգության մասին, կարող է հայտնվել քայքայման եզրին
եւ ոչնչանալ: Այդ մասին հայտնեց առագաստանավի նավապետ Կարեն
Բալայանը:
Շուրջ քառորդ դար առաջ մի խումբ երիտասարդ էնտուզիաստներ
համախմբվեցին սկզբնապես անիրականանալի թվացող մի գաղափարի շուրջ`
հետազոտելով Հայաստանի նավագնացության երբեմնի ավանդույթները,
կառուցել առագաստանավ եւ ջրարկել Եվրոպայի շուրջ` Հայաստանի
Հանրապետության եւ Կիլիկյան Հայաստանի դրոշների ներքո: Որքան
անիրականալի էր թվում այդ գաղափարն այն ժամանակ, այսօր,
տասնամյակներ անց, նույնքան անհավատալի է թվում, որ այդ գեղեցիկ
նախաձեռնության մարմնավորումը` «Կիլիկիա» առագաստանավը, կհայտնվի
քայքայման եզրին:
Առագաստանավի «կենսագրության» հիմնական հանգրվաններն են.
1. 1985թ ստեղծվեց «Այաս» ծովային հետազոտությունների ակումբը
(Այասը Կիլիկյան Հայաստանի 25 նավահանգիստներից ամենամեծն էր):
2. Ակումբի անդամները վեց տարվա ընթացքում անցկացրեցին
մանրակրկիտ հետազոտական աշխատանքներ, որպեսզի պարզեն Կիլիկիայի
նավաշինարարների գաղտնիքները:
3. Սկսվեց նավի կառուցումը, որ տեւեց 11 տարի:
4. Անցկացվեցին նավի փորձարկումներ` ինչը տեւեց եւս երկու
տարի:
5. Երեք տարի առագաստանավը նավարկում էր, այդ թվում Եվրոպայի
շուրջ:
6. Առագաստանավը մատնվել է մոռացության` նույնպես երեք տարի:
Ինչպես նշեց Կարեն Բալայանը, իրենց հետազոտությունների
հիմնական աղբյուրը Մատենադարանն էր, այնտեղ պահվող հարուստ
գրականության շնորհիվ ուսումնաիրվեց ոչ միայն հայ նավագնացության,
նավաշինության պատմությունը, այլեւ հարակից գիտությունները`
քարտեզագրություն, գերբաբանություն, ստորջրյա հնագիտություն,
հնագիտություն ընդհանրապես, դրոշների պատմություն: Նավապետը վստահ
է, որ հայերը թեեւ լեռնաբնակ ժողովուրդ են, սակայն ունեն ծովային
մտածելակերպ, եւ ժողովրդի մշտական կապը ծովի հետ երբեք չի
ընդհատվել` ծովային փառավոր անցյալի մասին են վկայում բազմաթիվ
գրավոր աղբյուրները, Պատմության պետական թանգարանում ցուցադրվող
գտածոները, ինչպես նաեւ ոչ վաղ անցյալը` հայ ժողովուրդը բազմաթիվ
ականավոր ծովայիններ է տվել, այդ թվում` նաեւ ծովակալներ: Կարեն
Բալայանը պատահական չի համարում հայերի երազանքը «ծովից ծով»
Հայաստանի մասին:
«Կիլիկիա» առագաստանավն էլ, որը 12-13 դարերի կիլիկիական
առեւտրական առագաստանավի կրկնօրինակն էր, վերականգնված է
ձեռագրերից քաղված տվյալների հիման վրա: Ընդ որում, հայ
«արգոնավորդները» առագաստանավը ստեղծելիս աշխատել են հնարավորինս
հարազատ մնալ միջնադարյան մոդելին, պահպանելով նավի կառուցման
միջնադարյան տեխնոլոգիաները, անգամ, օգտագործել Կիլիկյան
Հայաստանում նավաշինության մեջ օգտագործվող փայտի տեսակները`
կաղնին եւ սոճին:
Առագաստանավի կառուցումը սկսվեց 1991թ., 2002թ. մայիսի 25-ին
նավը բարեհաջող ջրարկվեց Սեւանա լճում, որտեղ եւ փորձարկվեց երկու
սեզոնի ընթացքում: Նավի կառուցման համար մեծ միջոցներ ծախսվեցին.
սկզբում դրանք էնտուզիաստ կառուցողների սեփական միջոցներն էին, երբ
դրանք սպառվեցին, օգնության հասան մարդիկ, որոնք հավատացին
ծրագրին, երբ այն դեռեւս թղթի վրա էր: Բալայանն առաջին հերթին նշեց
Ֆիզիկայի կիրառական պրոբլեմների կոնստրուկտորական բյուրոյի տնօրեն
եւ ինստիտուտի տնօրեն Հովնան Հունանյանին եւ Ալբիկ Մկրտչյանին
(Կ.Բալայանն իր գիտական մկրտությունը ստացել է այդ ինստիտուտում):
Օժանդակեցին նաեւ այն ժամանակ Հայաստանի նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը
եւ Պաշտպանության նախարար Սերժ Սարգսյանը, միջոցներ տրամադրեց նաեւ
«Կիլիկիա» գարեջրի գործարանը:
2004թ. նավը տեղափոխվեց Սեւ ծով, 2004-2005-2006թթ.
միջնադարյան առեւտրական ուղիներով եռափուլ ճամփորդության ընթացքում
նավագնացության պատմության մեջ առաջին անգամ «Կիլիկիա»-ն, «օղակ
արեց» Եվրոպայի շուրջ, այցելեց 25 երկրներ եւ 62 նավահանգիստներ,
նրա միջոցով շատերը ճանաչեցին Հայաստանը: Արդյունքում, «Կիլիկիա»
առագաստանավը եւ «Այաս» ակումբը միջազգային համբավ ձեռք բերեցին.
նավագնացության եւ նավաշինության հարցերով զբաղվող հայտնի
արտասահմանցի գիտնականները այսօր իրենց հայ գործընկերներից
խորհուրդներ են հարցնում: «Այաս»-ը 1994թ.-ից պարբերաբար
մասնակցում է Ստորջրյա հնագիտական եւ ծովային պատմության
միջազգային կոնֆերանսներին: «Այաս»-ի եւ «Կիլիկիա»-ի ղեկավարը
հրավիրվել է մասնակցելու ընթացիկ հոկտեմբերին Ստամբուլում
անցկացվելիք կոնֆերանսի աշխատանքներին:
Այսքանով հանդերձ, Բալայանը ցավով հավելեց, որ այսքան
հաղթանակներ բերած ու արդեն յուրօրինակ լեգենդ դարձած «Կիլիկիա»-ն
այսօր քայքայման եզրին է: Նավը չունի ծածկված տարածք, կորպուսը
քայքայվում է անձրեւից, ձյունից ու արեւից, այն մինչեւ այժմ
կայանվում էր Աղի հանքի տարածքում, ապա տեղափոխվել է Էջմիածին,
հետո` Սպիտակ: «Այաս» ակումբի գործունեության տրամաբանական
շարունակությունն է, ըստ նավապետի, Հայաստանում Ծովային թանգարանի
հիմնումը, դա նաեւ «Կիլիկիա»-ն անվերադարձ կործանումից փրկելու
միակ ճանապարհն է: Թանգարանում կցուցադրվեն ոչ միայն «Կիլիկիա»-ն,
այլեւ քառորդդարյա ուսումնասիրությունների արդյունքները`
հնագիտական նյութեր, կառուցված մոդելներ, քարտեզների, դրոշների
հավաքածու, շատ այլ ցուցանմուշներ: «Երբ մեր պատմական
հուշարձանները արտերկրում ջարդվում, քանդվում են, ահազանգում ենք,
միջազգային հանրության ուշադրությունն ենք հրավիրում, բայց մեր
թեւի տակ գտնվող անչափ արժեքավոր նավը չենք կարողանում պահպանել»,-
ասաց Կարեն Բալայանը, համոզմունք հայտնելով, որ խնդրի լուծման
համար անհրաժեշտ է պետական մոտեցում: