ՀԱՐՑԱԶՐՈՅՑ 

ԱԼԵՔՍԻ ԿԷՕՎՃԵԱՆԻ ՀԵՏ

 

«Նոր Յառաջ» - Դուք Շրջանային Խորհուրդի անդամ էք, Հայկական Բարեգործական Ընդհանուր Միութեան (ՀԲԸՄ) Եւրոպայի նախագահը, 2015ին՝ Հայոց Ցեղասպանութեան 100ամեակի ոգեկոչումներու յանձնախումբի ատենապետը, անցեալին վարած էք նաեւ CCAF-ի նախագահութիւնը։ Եւ յառաջիկայ թաղապետական ընտրութիւններուն Փարիզի 9րդ թաղամասին մէջ, Տէլֆին Պիւրքլիի գլխաւորած UMP-UDI-MoDem միացեալ ցանկին մաս կը կազմէք։ Ահաւասիկ գործունէութեան ընդարձակ դաշտ մը։ Ո՞ւրկէ կ՚ուզէք սկսիլ։

Ալեքսի Կէօվճեան. - Ես այս բոլոր աշխատանքները մէկ շրջագիծի մէջ կ՚առնէի, կարեւորը օգտակար ըլլալն է։ Արդէն տարիներէ ի վեր կը վարեմ ՀԲԸՄ Եւրոպայի ղեկավարութիւնը եւ նշանակուած եմ 2015ի ոգեկոչման յանձնախումբի նախագահ, չմոռնամ նաեւ ըսելու որ երկար ատեն աշխատած եմ Հայոց Ցեղասպանութեան ճանաչման հարցը Ֆրանսայի խորհրդարանին կողմէ յաջողցնելու ուղղութեամբ (2001ի օրէնքը)։ CCAF-ի յանձնախումբին մէջ դադրեցուցի աշխատանքս երբ Շրջանային Խորհուրդի անդամ ընտրուեցայ, որովհետեւ կ՚ենթադրեմ որ քաղաքական յանձնակատար ըլլալը հաշտ չէ հայ համայնքի ազգային ներկայացուցչական գործին հետ։

Ինչ կը վերաբերի 2015ի առաքելութեան, գալ տարի արդէն կը թեւակոխենք այդ թուականը։ Իմ գործս 100ամեակին առիթով կայանալիք ոգեկոչումներու աշխատանքներու համադրումն է՝ մանաւա՛նդ մեր ժողովուրդի քաղաքական պահանջները իրագործելու տեսանկիւնէն։ Անշուշտ առանձին չեմ եւ շուրջս հաւաքուած են ձեռներէց մարդիկ, որոնք լուրջ աշխատանք կը տանին Փարիզի մէջ ներազգային ճակատի վրայ, որոնց առանցքին կը գտնուին Հայ-ֆրանսական բարեկամութիւնն ու Ֆրանսահայ նախկին ռազմիկներու միութիւնը, Ցեղասպանութեան եւ անոր հետեւանքներուն առումով, որ կ՚ընդգրկէ հատուցման գծով տարուող աշխատանքը, գաղութի հայ երիտասարդներու ապագայի հարցը։ Մեզ շատ կը մտահոգէ նաեւ Հայու ինքնութեան խնդիրը։

Ցարդ տարուած աշխատանքներու մասին անցեալ Յունուար 29ին կայացած CCAF-ի ընթրիքին առաջին զեկոյցը ներկայացուցինք հանրութեան, իսկ յառաջիկայ Ապրիլ 24ին ծրագրին մանրամասնութիւններուն մասին յաւելեալ տեղեկութիւններ պիտի փոխանցուին։ Ըսեմ, թէ 2014ի աշխատանքը հիմնուած է բարեկամութեան եւ միութեան վրայ, որովհետեւ կը փափաքինք Ֆրանսայի ժողովուրդին բացատրել որ հայ-ֆրանսական բարեկամութիւնը շատ հին անցեալ ունի եւ ան սկսած է Լեւոն Լուսինեան թագաւորի օրերէն. նշեմ, ի միջի այլոց, որ վերջինիս ծննդավայրին մէջ 2014 Սեպտեմբերին պիտի կայանան հանդիսութիւններ, ուր պիտի զետեղուի խաչքար մը՝ Հայոց վերջին թագաւորին, Ֆրանսայի համար նահատակուած ռազմիկներուն եւ Ցեղասպանութեան զոհ մէկ ու կէս միլիոն հայորդիներու յիշատակին։ Ալ չեմ խօսիր Դալլարի Գրիգորի եւ ուրիշներու մասին, որոնք հսկայական աշխատանք տարած են երկու ժողովուրդներու բարեկամութեան ամրապնդման համար։

Մեր ծրագրի յաջորդ հանգրուանը կը վերաբերի դարասկիզբի (նախքան Ցեղասպանութիւնը) հայասէրներու շարժումին, յանձինս Ժան Ժորէսի, Ժորժ Գլեմանսոյի եւ Անաթոլ Ֆրանսի։ Պիտի յիշատակենք քաղաքական գործիչ Ժորէսի ահաբեկման (1914 Յուլիս 31ին) 100ամեակը։ Այս առիթով թէ՛ Փարիզի եւ թէ Երեւանի մէջ ՀՅԴ-ի մեր բարեկամները ձեռնարկներ պիտի կազմակերպեն։ Առիթէն օգտուելով պիտի խօսինք նաեւ Գլեմանսոյի մասին, որ իր աջակողմեան հակումներով հանդերձ Ժորէսի եւ միւսներու հայասէր շարժումին մաս կը կազմէր։ Ան Վանտէացի ըլլալով պիտի յիշեցնենք հայ-վանտէական բարեկամութիւնը։

Վերտէօնի մէջ ալ նախատեսած ենք կարեւոր յիշատակում մը, որու վերջնական թուականը տակաւին յստակ չէ եւ կ՚որոշուի նախագահ Հոլանտի Հայաստան այցելութեան ժամանակ, նկատի ունենալով որ կ՚ուզենք երկու երկիրներու նախագահներու ներկայութիւնը ապահովել այդ ոգեկոչման։

Նման աշխատանքներ կազմակերպելով կ՚ուզենք 100ամեակը ա՛յլ ձեւով ոգեկոչել, որովհետեւ ինչպէս ըսի Հայերը Ֆրանսայի մէջ իրական պատմութիւն մը ունին, բարեկամութեան եւ յարաբերութեան անցեալ մը ունին։

Ինչ կը վերաբերի 2015ի ծրագիրներուն, անոնք կ՚ընդգրկեն «յիշողութիւն» եւ «արդարադատութիւն» թեմաները, որովհետեւ ինչ, որ կը վերաբերի ընդհանրապէս Հայու ինքնութեան, խլուած է մեր ժողովուրդէն 1915ի Ցեղասպանութեան ընթացքին։ Միւս կողմէ, ինչպէս կ՚ըսեն՝ չկա՛յ յիշողութիւն առանց արդարադատութեան։ Հետեւաբար խլուածը եւ գրաւուածը պէ՛տք է վերադարձուի հայ ժողովուրդին։ Այնքան ատեն, որ Թուրքիա չէ ճանչցած Հայոց Ցեղասպանութիւնը, աշխատանքը պիտի շարունակուի։ Իսկ հատուցման հարցը բարդ եւ ընդարձակ խնդիր մըն է, քանի որ նախ կայ Սփիւռքը որ Ցեղասպանութեան ժառանգորդն է, բայց նաեւ հատուցման հարցը կը քննարկուի պետական մակարդակով։ Այս բոլոր աշխատանքները պէտք է համադրել, վիճարկել եւ բանակցիլ։ Մենք յառաջիկային նախ Պրիւսէլի եւ ապա Երեւանի մէջ պիտի կազմակերպենք հանդիպումներ, քննարկելու համար թէ՛ Ցեղասպանութեան 100ամեակի եւ թէ հատուցման առընչուող հարցեր։

 

«ՆՅ» - 100ամեակի ծիրէն ներս հայրենի պետութեան հետ գործակցելու հարցը ինչպէ՞ս կը ծրագրուի։ Արդեօք իրապէս Սփիւռքի եւ Հայաստանի միջեւ գործակցութիւն գոյութիւն ունի՞։

Ա.Կ. - Այո՛։ Երկու մակարդակներու վրայ կը գործակցինք։ Նախ 2015ի յանձնախումբին —բացի CCAF-էն— մաս կը կազմեն նաեւ եկեղեցին եւ Հայաստանի դեսպանատունը։ Ծրագրին իրագործման համար այս երեք կողմերը միասնաբար կ՚աշխատին։ Աշխատանքը համադրելու համար յաճախ հանդիպումներ կ՚ունենանք դեսպանատան մէջ՝ դեսպանին ու իր աշխատակազմին մասնակցութեամբ։

Երկրորդ՝ Երեւանի մէջ նախագահ Սարգսեան 100ամեակին առիթով յանձնախումբ մը կեանքի կոչած է Հայկ Դեմոյեանի գլխաւորութեամբ, որ կանոնաւոր կերպով մեզի հետ կը գործակցի թէ՛ Երեւանէն եւ թէ Փարիզ այցելութեան օրերուն։ Գիտէք, Հայաստանի յանձնախումբին աշխատանքները բնականաբար աշխարհածաւալ ըլլալով աւելի դանդաղ ընթացք ունին, ի տարբերութիւն մեզի, որ կեդրոնացած ենք միայն Ֆրանսայի վրայ։ Օրինակի համար, մենք արդէն պատրաստած ենք 2015ի խորհրդանըշանը, սակայն համաշխարհային մակարդակով նոյն խորհրդանշանը տակաւին պատրաստ չէ, բայց չենք ուշացած։

Ըսեմ, թէ Հայաստանի յանձնախումբին (բացի կառավարութենէն) մաս կը կազմեն հանրային կազմակերպութիւնները, ՀՅԴ-ն, ՀԲԸՄ-ը եւ կրօնական երեք յարանուանութիւնները։ Յամենայն դէպս բոլորս միասին կը համադրենք մեր աշխատանքները եւ ես կը փափաքիմ որ նոյնիսկ անհատ անձինք մասնակցին այս գործին, եթէ անշուշտ հետաքրքրական տեսակէտ մը ունին։

 

«ՆՅ» - Շատեր այն մտավախութիւնը ունին, որ 100ամեակի ծրագիրը «Ֆրանսայի մէջ Հայաստանի տարուան» նմանակը պիտի ըլլայ։ Ո՞րն է ձեր գործունէութեան յստակ նպատակը եւ ի՞նչ ակնկալիքներ ունիք։

Ա.Կ. - Նախ ինչպէս կը տեսնէք, ծրագիրը եռակողմանի է՝ Հայաստան, Ֆրանսա եւ մնացեալ աշխարհը։ Անշուշտ մենք կ՚աշխատինք Ֆրանսայի մակարդակով ծրագիրներու իրագործման գծով, սակայն գիտակից ենք որ հայ ժողովուրդի մէկ մասնիկը ըլլալով պէտք է համաշխարհային հեռանկար ունենանք։ Օրինակի համար հատուցման հարցը ամբողջ հայ ժողովուրդին կը պատկանի եւ ըստ այնմ պէտք է համադրել գործը, միշտ ի մտի ունենալով որ —ինչպէս ըսի— Թուրքիան տակաւին չէ ճանչցած Ցեղասպանութիւնը եւ փոխհատուցում չէ կատարուած։ Այս գծով քաղաքական աշխատանք պէտք է տարուի։ Ինչ կը վերաբերի Ֆրանսահայութեան, կարեւոր է խորհրդանշական համարկումի աշխատանքը եւ այս ուղղութեամբ Փարիզի մէջ պիտի կառուցուի յիշողութեան եւ քաղաքակրթութեան կեդրոն մը, որ ո՛չ մէկ գնով կը հակադրուի Սեւրի ծրագրին, որուն ջերմ պաշտպանը կը հանդիսանամ…։

 

«ՆՅ» - Սեւրի եւ Փարիզի ծրագիրները խաչաձեւում չե՞ն յառաջացներ։

Ա.Կ. - Բացարձակապէս՝ ո՛չ: Սեւրի ծրագիրը կը վերաբերի Ցեղասպանութեան յիշատակարանի, իսկ Փարիզինը՝ յիշողութեան եւ քաղաքակրթութեան կեդրոնի, ուր տեղի պիտի ունենան դասախօսութիւններ, ցուցահանդէսներ, պիտի քննարկուին մամլոյ, կրթական, մշակութային, լեզուական հարցեր։ Ան պիտի ըլլայ նաեւ հայկական կազմակերպութիւններու ներկայացուցչութեան նստավայրը։ Այս կեդրոնը Փարիզի մէջ Հայու ներկայութեան խորհրդանիշը պիտի հանդիսանայ։ Բաղդատութեան համար ըսեմ, թէ ան կը նմանի Պրոքար փողոցը գտնուող Հրեաներու «Րաշի» կեդրոնին, իսկ Սեւրի մէջ կառուցուելիքը՝ «Շոայի» յուշակոթողին։ Յիշեցնեմ, թէ Սեւրը համանուն դաշնագրի ստորագրման վայրը ըլլալով, այդ առումով ալ ներկայացնելիք պահանջներ ունի։ Յամենայն դէպս այս երկու ծրագիրները ո՛չ թէ կը հակադրուին այլ զիրար կ՚ամբողջացնեն եւ բաղդատականի հարց չի կրնար ըլլալ։ Աւելցնեմ, որ Փարիզի մէջ արդէն ունինք Կոմիտասի յուշարձանը, որ խորհրդանիշն է Ցեղասպանութեան բոլոր զոհերուն։

 

«ՆՅ» - Հարցում կը յառաջանայ, թէ ինչո՞ւ այսքան ուշացում։ Հարիւրամեա՞կ պէտք է ըլլար, որպէսզի խորհէինք Փարիզի նշեալ կեդրոնը ստեղծելու համար։

Ա.Կ. - Ես յաճախ առաջադրած եմ միասնական աշխատանք՝ մշակութային, կրթական եւ այլ հարցեր քննարկելու համար, սակայն այդքան ալ դիւրին չէ գործը, որովհետեւ ինչպէս գիտէք Հայերը Ֆրանսայի մէջ մեծ թիւ կը ներկայացնեն եւ գոյութիւն ունին տասնեակներով կազմակերպութիւններ ու միութիւններ…։ Ատոր համար ալ պէտք է բարեփոխենք մեր աշխատանքի ոճը, պէտք է ստեղծենք նոր կառոյցներ։ Հարիւրամեակը նաեւ նո՛ր հանգրուան մը թեւակոխելու առիթ կը հանդիսանայ։

 

«ՆՅ» - Ի՞նչ գումար կը կազմէ ձեր ծրագիրներուն համար նախատեսուած հաշուեցոյցը։

Ա.Կ. - 2015ի առաքելական ծրագիրը պէտք է ամբողջութեամբ գանձատրուի այս առթիւ կեանքի կոչուած յանձնախումբին կողմէ եւ մենք ալ հարկ եղած պարագային անոր կ՚օժանդակենք նիւթական միջոցներ գտնելու համար։ Այս աշխատանքին համար մեզի կ՚օգնեն Շրջանային ու Քաղաքային Խորհուրդները, պետական կառոյցները, զանազան հիմնարկներ եւ ընկերութիւններ։ Գիտէք, նաեւ կան մեծ կազմակերպութիւններ, որոնք ներկայացուած ծրագիրը ընդունելու պարագային նիւթական օժանդակութիւն կը տրամադրեն։ Օրինակի համար 2015ի ծրագիրներու ծիրէն ներս, Իվ Թերնոնի գլխաւորութեամբ միջազգային գիտաժողով մը պիտի կազմակերպուի, որուն պիտի մասնակցին շուրջ 50 պրպտողներ, գիտաշխատողներ։ Այսպիսի ծրագիրներու նիւթականը կ՚ապահովուի կեանքի կոչուած գիտական խորհուրդին կողմէ։ Կամ Փարիզի քաղաքապետարանին մէջ կայանալիք ցուցահանդէսը կը հովանաւորէ քաղաքապետական վարչութիւնը։ Նմանօրինակ ձեռնարկներ պիտի կայանան այլ քաղաքներու մէջ ալ՝ Մարսիլիա, Լիոն, Վանտէ, Մոնփըլիէ, եւայլն, ուր ալ պատկան քաղաքապետարանները կը հովանաւորեն ծրագիրը։ Ի միջի այլոց ըսեմ, թէ Մոնփըլիէի մէջ խումբ մը երիտասարդ համալսարանական հայ աղջիկներ պիտի կազմակերպեն հայ կիներու գողգոթային նուիրուած ցուցահանդէս մը, որ պիտի ներկայացուի երեք երեսակներով՝ Ցեղասպանութեան զոհ կինը, իր զաւակները փրկելու համար նահատակուած (բռնաբարուած կամ չարչարուած) հայ կինը, որ արիութեան մարմնացումն է եւ վերջապէս այսօրուան կինը, որ Ցեղասպանութեան զաւակ ըլլալով իր յիշատակները կը փոխանցէ գալիք սերունդին, ինչպէս էր Ֆեթհիյէ Չէթինի մեծ մօրը պարագան…։

 

«ՆՅ» - Ֆրանսայի մէջ ներազգային գետնի վրայ որո՞նք են ձեր գործունէութեան լայն գիծերը։

Ա.Կ. - 2015 Ապրիլ 24ի օրը պիտի ղօղանջեն բոլոր եկեղեցիներու զանգակները, թերեւս բացի Ֆրանսայէն նոյն ժամուն հնչեն նաեւ այլ երկիրներու եկեղեցիներու զանգերը, որ խորհրդանշական իմաստ ունի։ Բայց չմոռնանք որ մեր ժողովներու ընթացքին յատկապէս կը քննարկենք ապագան պատրաստելու ծրագիրը։ Օրինակի համար 2015 Յունուար 14ին տեղի պիտի ունենայ դասախօսական երեկոյթ մը նուիրուած Հրանդ Տինքի, որ մէկ ու կէս միլիոն + մէ՛կերորդ զոհը եղած է։ Այս աշխատանքը պիտի իրագործեն ՀԲԸՄ-ի երիտասարդները, որոնք դասախօսութենէն անմիջապէս ետք պիտի երթան Թուրքիա՝ Յունուար 19ին Հ. Տինքի գերեզմանին առջեւ ոգեկոչելու համար նահատակ հայորդիին յիշատակը։

Հայ Դատի Յանձնախումբն ալ (այլ կազմակերպութիւններու ընկերակցութեամբ) պիտի կազմակերպէ մեծ վիճարկում-հաւաք մը՝ արդար հատուցման թեմայով։ Իսկ 2015 Նոյեմբերին պիտի կազմակերպենք ժողով մը՝ յիշատակի եւ քաղաքացիութեան նիւթով, ուր կը յուսանք գծել նոր սերունդը պատրաստելու ուղղութեամբ մեր ընելիքներու ապագայ պատկերը։

ՀԲԸՄ-ը Աստուածամօր Տաճարին մէջ պիտի կազմակերպէ երգահանդէս մը։ Ելոյթներ կազմակերպուած է նաեւ Սիփան-Կոմիտաս երգչախումբին համար։ Լոյս պիտի տեսնեն բազմաթիւ հատորներ, կը պատրաստուին քանի մը վաւերագրական ժապաւէններ եւ թատերական ներկայացումներ, որոնցմէ մէկը քաղուած՝ Ժերար Շալեանի «La mémoire de ma mémoire» հատորէն...։ 

 

«ՆՅ» - Ընդհանրապէս 2015ի ծրագիրներուն մէջ ընդգրկուա՞ծ է Թրքահայութիւնը, թէ մոռցուած է ան։

Ա.Կ. - Յուսամ, որ չէ մոռցուած, յամենայնդէպս անձնապէս ՀԲԸՄ-ի Եւրոպայի ատենապետի հանգամանքով ճամբորդութիւններ կը կազմակերպեմ դէպի Թուրքիա՝ Ապրիլ 24ի առիթով, որպէսզի տեղւոյն վրայ ոգեկոչենք նահատակներուն յիշատակը։ Կ՚աշխատակցիմ նաեւ տեղւոյն այն կազմակերպութիւններուն հետ, որոնք կը բաժնեն մեր տեսակէտները։

Միւս կողմէ, CCAF-ը առանձին պիտի կազմակերպէ դասախօսական երեկոյթ մը՝ «Այսօրուան Թուրքիան քաղաքական վերջին փոփոխութիւններու լոյսին տակ» թեմայով, որուն պիտի մասնակցին մեծ մասամբ Թուրքիայէն հրաւիրուած բանախօսներ։ Յամենայն դէպս, Թուրքիոյ մէջ ալ տեղի պիտի ունենան 100ամեակին նուիրուած ձեռնարկներ, օրինակի համար Հրանդ Տինք Հիմնարկը այս առիթով ծրագիրներ նախատեսած է։ Չմոռնանք որ Թրքահայութիւնը Սփիւռք չէ, ան Հայաստանի հողին վրայ կ՚ապրի եւ առ այդ մեր բոլորի ուշադրութեան կեդրոնը կը հանդիսանայ, բայց թէ՝ հոն գտնուելով որքա՞ն ազատ է իր շարժումներու մէջ, այդ մէկը այլ հարց մըն է։

 

«ՆՅ» - Շուտով տեղի կ՚ունենան քաղաքապետական ընտրութիւնները եւ ընտրապայքարի յորձանուտի մէջ կը գտնուինք։ Դուք Փարիզի 9րդ թաղամասի թաղապետական խորհուրդի անդամակցութեան թեկնածու էք՝ UDI-UMP-Modem միացեալ ցանկին վրայ եւ 4րդ տեղը կը գրաւէք։ Կ՚ուզէի գիտնալ շրջանային քաղաքական դաշտին վրայ ի՞նչ դեր վերապահուած է Ֆրանսահայութեան, անոր համարկումի կամ ինքնութեան հարցը ինչպէ՞ս կը մեկնաբանուի։

Ա.Կ. - Գիտէք, նոյնիսկ Ցեղասպանութենէն առաջ Փարիզի 9րդ թաղամասին մէջ մեծ թիւով արհեստաւոր թէ մտաւորական Հայեր կ՚ապրէին եւ բնականաբար Եղեռնէն ետք երբ Հայերը հոս փոխադրուեցան, անոնք կայք հաստատեցին այն շրջաններուն մէջ, ուր արդէն հայ բնակչութիւն կար։ Հետեւաբար 9րդ թաղամասին մէջ գոյութիւն ունի հայկական ինքնութիւն մը։ 100 տարի ետք կացութիւնը փոխուած է եւ այսօր 5րդ սերունդը արդէն համարկուած ու մերուած է ֆրանսական կեանքին՝ գրեթէ բոլոր ասպարէզներու մէջ։ Այս առումով պետական շրջանակները բարեկամական հայեացք ունին հայութեան նկատմամբ եւ չմոռնանք որ հայ եւ ֆրանսացի ժողովուրդը հազարամեայ միացեալ պատմութիւն ունի…։

Յամենայն դէպս շատ ընելիք կայ 9րդ թաղամասին մէջ։ Գոյութիւն ունին 1600 արհեստանոցներ, աւելի քան 2000 վաճառատուներ իրենց պաշտօնեաներով, որոնց կարգին նաեւ՝ հայ, հրեայ կամ մահմետականներ, որոնք քով-քովի կ՚ապրին եւ քաղաքապետական ընտրեալները իրենց կարելին կ՚ընեն այդ համակեցութիւնը եւ բարեկամութիւնը լաւ պայմաններու մէջ ապահովելու համար։ Գիտէք, երբ հայ ընտրեալ ես, աւելի զգայուն կ՚ըլլաս հայութեան վերաբերող հարցերուն հանդէպ եւ ինչպէս միշտ ըսած եմ՝ պէտք է հա՛յ երեսփոխան մը կամ պետական ընտրեալ մը զբաղի հայկական օրէնսդրական խնդիրներով, քանի որ լաւատեղեակ է անցուդարձերուն։ Միւս կողմէ, դժբախտաբար —որքան որ տեղեակ եմ— Փարիզի ցանկերուն մէջ ընտրուողի տեղը զբաղեցնող միակ Հայն եմ, ինչ որ հայութեան թիւին բաղդատմամբ անբնական երեւոյթ մըն է։ Այսօր պէտք է տասնեակներով հայ ընտրեալներ ունենայինք, մինչդեռ զանոնք միայն մատներու վրայ կարելի է հաշուել։ Ատոր համար ալ մեր պարտականութիւնն է նոր սերունդը պատրաստել ապագայի համար, պէտք է նոր քաղաքականութիւն որդեգրել։

«ՆՅ» - Նոր ստացանք ՀՅԴ-ի հաղորդագրութիւնը, ուր հայ ժողովուրդին կոչ կ՚ուղղուի քուէարկելու այն անձերուն, որոնք հայանպաստ կեցուածք ունին։ Դուք իբրեւ աջակողմեան միացեալ կուսակցութեանց թեկնածու արդեօք նման ցանկ մը պատրաստա՞ծ էք։

Ա.Կ. - Ո՛չ, որովհետեւ հարցը կը վերաբերի քաղաքապետական ընտրութիւններուն, ուր մենք կրնանք ամէն տեղ բարեկամներ ունենալ։ Քաղաքապետական ընտրութիւններու առանցքին կը գտնուի ժողովուրդին ապահովութիւնը, բայց նաեւ քաղաքի մաքրութիւնը, շրջաններու կազմակերպչական աշխատանքները, երթեւեկի խնդիրը, դպրոցները, զբօսայգիները, մշակութային կեդրոնները, բնակարանային հարցերը, եւայլն։ Կ՚ենթադրեմ, որ անոնք որոնք Հայ Դատը կը պաշտպանեն ոչ թէ ձախակողմեան կամ աջակողմեան են, այլ՝ թէ՛ ձախակողմեան են եւ թէ աջակողմեան։ Հետեւաբար ես ճիշդ չեմ գտներ նման քաղաքական կեցուածք մը։ Ես հանրապետական եմ եւ ամէնուն հետ ալ լաւ յարաբերութիւններ կը մշակեմ։

 

«ՆՅ» - Դուք նաեւ «Արհեստներու բարձրագոյն հաստատութեան» (Institut Supérieur des Métiers-ի)տնօրէնն էք։ Ի՞նչ աշխատանք կը տանիք այդ հիմնարկէն ներս։ Միւս կողմէ արհեստներու մարզին մէջ ինչպիսի՞ պատկեր կը ներկայացնէ հայկական ներկայութիւնը։

Ա.Կ. - Հաստատութիւնը առաքելութիւնն ունի Ֆրանսայի մէջ զարգացնելու արհեստներու տնտեսական մարզը, նկատի ունենալով որ 4 միլիոն հոգի հոն կ՚աշխատի։ Իսկ շատ Հայեր կան, որոնք տարիներու ընթացքին իրենց մասնագիտութեան մէջ զարգանալով այսօր փնտռուած արհեստաւորներ են ֆրանսական մակարդակի վրայ, կրնանք ոսկերչութեան մարզէն օրինակ բերել Թրքահայերէ կազմուած Waskoll ընկերութիւնը, որոնց կեդրոնը «Վանտոմ» հրապարակին վրայ կը գտնուի եւ 9րդ թաղամասին մէջ աշխատանոց ունին…։

 

Հարցազրոյցը վարեց՝

ԺԻՐԱՅՐ ՉՈԼԱՔԵԱՆ 

 

ՆՅ

Նոյյան տապան  -   Հարցազրույցներ