Այսօր Մամուլում գրվեց, որ ՀՀԿ կուսակցությունը երդվել է, որ դեմ է լինելու  «Ընտանեկան բռնության» օրինագծի կողմ քվեարկելուն: Ստացվում է, որ Արդարադատության նախարար Դավիթ Հարությունյանը դեռեւս չի փարատել հանրապետականների մտահոգությունները: Այս հարցին ի պատասխան նախարար Դ. Հարությունյանը լրագրողներին փոխանցեց, որ օրինագծում տեղի են ունեցել փոփոխություններ եւ միայն դրանից հետո պարզ կլինի փարատվել են ՀՀԿ-ականները, թե ոչ: ԱԺ փոխնախագահ ԷԴՈՒԱՐԴ ՇԱՐՄԱԶԱՆՈՎԸ iravunk.com-ի հետ զրույցում նշեց, որ դեռեւս տեղյակ չէ, թե ինչ փոփոխություններ են տեղի ունեցել.

 

- Վերջնական տարբերակ դեռ չկա, որպեսզի տեսակետ հայտնենք: ՀՀ նախագահը դեռեւս 2016թ. նոյեմբերի 26-ի համագումարին ասել է, որ հենվելու ենք հայ ավանդական ընտանիքին եւ ամրապնդելու ենք հայ ավանդական ընտանիքը, որը հայ ժողովրդի ամենաանառիկ ամրոցն է:Ամուր համայնք, ամուր ընտանիք ամուր պետություն, սա նախագահի խոսքերն են: Այն օրենքները, որոնք կամրապնդեն հայ ավանդական ընտանիքը կողմ ենք, նույնը վերաբերում է նաեւ այս օրենքին: Նախ պետք է հասկանանք, ո՞րն է այս օրենքի սոցիալական անհրաժեշտությունը, բացի այդ բոլորս էլ դեմ ենք բռնությանը, իսկ որ մի նորմալ մարդը կարող է կողմ լինել բռնությանը: Չենք ուզում տպավորություն թողնել, թե մենք վայրենի ենք եւ ամբողջ օրը մեր ընտանիքներում ծեծ ու ջարդ է տեղի ունենում: Եթե այդպես լինի այդ նույն երկրներում, որտեղ գործում է այդ օրենքը, թող տեսնեն, թե ի՞նչ է կատարվում: Իսկ ո՞րն է իրենց համար ընտանիքը՝ երկու պապա եւ մեկ երեխա՞: Այսինքն թող մի հատ նայեն, որտեղ է բռնությունը՝ այդ ընտանիքում, թե՞ մեր ընտանիքներում: Հետո, ի՞նչ է նշանակում հոգեբանակն, տնտեսական բռնություն: Եթե իմ տղան գալիս ինձ ասում է, որ ես պետք է իր համար վերջին մոդելի հեռախոս գնեմ եւ ես դա չեմ անում, սա նշանակում է, որ ես տնտեսական բռնությա՞ն ենթարկեցի իմ երեխային: Կամ աղջիկս, ցանակում է ուշ տուն վերադառնալ, չվերադառնալ եւ ես որպես հայր թույլ չեմ տալիս, ելնելով դաստիարակչական նկատառումներից, ի՞նչ է սա, հոգեբանակա՞ն բռնություն է: Կա ամենակարեւորը՝ պատիժը, որը համարվում է դաստիարակչական միջոց: Իսկ ո՞վ իր երեխային չի պատժում՝ դաստիարակչական տկատառումներով:

- Արդարադատության նախարարը նշում է, որ այդ ապաստարանները զոհի համար է, որպեսզի կանխվի զոհի նկատմամբ բռնությունը, չհասնի մարդասպանության, մարմնական վնասվածքների եւ այլն:

- Իսկ ո՞վ է որոշում չափը որն է, կամ դա բռնությո՞ւն է, թե՞ ոչ: Եթե իմ երեխան ծխում է եւ ես թույլ չեմ տալիս, ես պարտավոր եմ սահմանափակումներ մտցնել եւ այդ կերպ պատժեմ, սա բառնությո՞ւն է: Ո՞րն է այդ ապաստարանների նպատակը, ո՞վ է հոգալու այդ ապաստարանների ծախսերը , հաշվել են, թե քանի՞ զոհ կարող է ունենա այդ ապաստարանը:

- Դե հավանաբար ովքեր ֆինանսավորում են նրանք էլ կհոգան այդ ծախսրը: 

- Այսինքն, եթե մեր ընտանքիներում ոչ հաճելի խոսակցություն է տեղի ունենում, ո՞վ պետք է գա մեր տուն եւ ենթադրյալ զոհին ասի, որ դու պետք է մի 20 օրով գնաս ապաստարան, չեմ հասկանում: Բոլորս էլ եղել ենք դառահասային տարիքում եւ մեր ու ծնողների կարծիքները էականորեն տարբերվել են: Այնպես չի եղել, որ ամեն բան միանգաից ընդունել ենք, եղել են պարտադրանքներ ծնողների կողմից՝ կրկնում եմ ելնելով դաստիարակչական նկատառումներից, ունենալով վախ՝ հարգանքի տեսքով: Պետք է  երեխան հարգանք ունենա ծնողի նկատմամբ, եթե դա բացակայում է ապա դա արդեն ընտանիք չէ: Բա ուզում են, որ տան տղամարդը մտնի տուն եւ դրանից ոչինչ չփոխվի՞ ընտանիքում: Ստացվում է կա այդ տամարդը այդ ընտանիքում, թե չկա՝ մի հաշիվ է: Ընտանիքում կինը՝ կին է, տղամարդը՝ տղամարդ, եւ եթե եկեղեցում երդում են տալիս լինել հնազանդ դա չի նշանակու լինել ստրուկ, իսկ տերը՝ պատասխանատու լինելն է ընտանիքի հանդեպ, սա է ավանդական ընտանիքը: 

- Այդ դեպքում ինչո՞ւ է Արդարադատության նախարարությունը, ի դեմս նախարարի ,շահագրգռված որպեսզի այս օրենքը ուժ ստանա:

- Ես չեմ կարող այդ հարցին պատասխանել դիմեք իրեն: Միայն կարող եմ ասել, որ դեռ քննարկման փուլում է այս օրինագիծը: 

- Օրինագծին կողմ է նաեւ ԵԼՔ խմբակցությունը, ի՞նչ կասեք:

- Իրենց փոխարեն չեմ կարող պատասխանել, բայց եթե սրա փոխարեն լիներ մեկ այլ բան եւ մենք դրան կողմ արտահայտվեինք, կամ սվիններով ընդունեինք, կկանգնեն կասեն բա Հայաստանի ինքնիշխանությունը... բա հիմա ինչո՞ւ չեն խոսում ինքնիշխանության վտանգներից: 

- Ի դեպ այս օրինագծին կողմ են արտահայտվում նաեւ Ձեր կոալիցիոն գործընկեր ՀՅԴ խմբակցությունը:

- Հավանաբար նրանք կողմ են, բայց ոչ այս տեսքով: Ես նորից եմ ասում, այս տեսքով ես դեմ եմ այս օրինագծին, սա խնդրահարույց է: 

- Գնում ենք ԵՄ-ի հետ ասոցացման եւ նոյեմբերի 24-ը, կարծես թե ճակատագրական է լինելու մեր երկրի համար: Այդ համաձայնագրում եւս <Ընտանեկան բռնության >այս օրինագիծը կա: Ստացվում է, որ մենք արդեն ժամանակ չունենք շատ հարցեր վեր հանելու եւ քննարկելու, քանի որ այդ համաձայնագրում կան շատ ու շատ այլ խնդրահարույց հարցեր եւս:

- Այն կետերը, որոնք վտանգի տակ կդնեն հայ ավանդական ընտանիքի արժեքային համակարգը, չպտք է լինեն օրենքի տեսքով: Ինձ համար պարտադիր եմ համարվում սահմանադրությունը եւ Աստվածաշունչը: Կնստենք օրենքները կբարելավենք եւ առաջինից երկրորդ ընթերցում կանցնի: 

 

ԱՐՄԵՆՈՒՀԻ ՀԱԿՈԲՅԱՆ

 

Աղբյուրը

 

Նոյյան տապան  -   Իրավունք